W czasie gdy ukazały się te artykuły w Polsce to mało kto w
naszym kraju wiedział co to jest muzyka reggae, a także znał zespół The Eagles.
Muzyka reggae jaką znamy powstała pod koniec lat 60. XX w. w
stolicy Jamajki – Kingston. Jednak korzenie tego gatunku były znacznie starsze,
bo wywodziły się z muzyki mento powstałej w połowie XIX w. Była to jamajska
muzyka ludowa będąca połączeniem brzmień afrykańskich i europejskich.
W latach 60 mento przekształciło się w ska (mieszankę jazzu,
R&B i mento-calypso) a następnie rocksteady (to wówczas powstał
charakterystyczny rytm oparty na współbrzmieniu basu i perkusji). Już wówczas
niektórzy przedstawiciele tych stylów wybili się ponad przeciętność, np. utwory
piosenkarki Milli Small weszły na listy przebojów Billboardu.
Jednak prawdziwy przełom w popularności muzyki jamajskiej
nastąpił wraz z wielkim międzynarodowym sukcesem zespołu The Wailers na
początku lat 70. XX w. Muzyka reggae stała się wówczas bardzo modna i stała się
inspiracją także dla innych gatunków muzyki popularnej. Liderem zespołu The
Wailers był Bob Marley - kompozytor, gitarzysta i wokalista. Zachodnie media wykreowały
go na najważniejszą postać muzyki reggae. Jednak równie istotną rolę w jej stworzeniu
odgrywali także inni muzycy, np. Burning Spear, czy pozostali członkowie The
Wailers: Bunny Livingston i Peter Tosh.
Prezentowany tutaj artykuł powstał na fali wielkich sukcesów
Boba Marleya i zespołu The Wailers na świecie w pierwszej połowie lat 70. XX w.
Było to możliwe dzięki intensywnej promocji tego gatunku muzyki przez brytyjską
wytwórnię Island. To właśnie wówczas powstały największe klasyki tej grupy,
albumy: „Catch a Fire” (1973), „Burnin’” (1973), „Natty Dread” (1974), „Rastaman
Vibration” (1976) i „Exodus” (1977).
Przyczyną powstania drugiego z tekstów, a więc mini
monografii zespołu Eagles, był niewątpliwie światowy sukces w sprzedaży jej
albumu składankowego tego zespołu pt. „Their Greatest Hits 1971–1975” wydanego
przez wytwórnię Asylum w 1976 r. Już w chwili ukazania się płyta ta sprzedawała
się nadzwyczaj dobrze. Obecnie album ten klasyfikowany jest jako szósta
najlepiej sprzedająca się płyta w dziejach fonografii z liczbą sprzedanych
egzemplarzy na poziomie ok. 42 mln.
Eagles, to zespół amerykański grający folk i country rocka.
Pierwotnie istniał w latach 1971-1980, po czym się rozpadł. W 1994 r.
reaktywował się i działa praktycznie do chwili obecnej, choć jeden z jego
liderów gitarzysta i wokalista Glenn Frey zmarł w 2016 r. Na szczęście nadal
żyje i tworzy drugi z liderów tej grupy perkusista i wokalista Don Henley.
Pozostali członkowie zespołu dość często się zmieniali.
Muzycy, którzy stworzyli pierwszy skład The Eagles nie byli
debiutantami bowiem doświadczenie estradowe uzyskali już wcześniej w innych
grupach. A były to nie byle jakie zespoły: Poco, Flying Burrito Brothers i The
James Gang. Jednak w Polsce okresu PRL nie byli to wykonawcy zbyt znani i
popularni (i w sumie obecnie nadal nie są), stąd w artykule podkreślono jedynie
fakt, że byli oni członkami zespołu towarzyszącego piosenkarce contry Lindzie
Ronstadt, bo tę akurat w Polsce lat 70. XX w. bardziej znano.
Międzynarodowe uznanie zespół Eagles zyskał dzięki przeplataniu na swych albumach nagrań łagodnych o charakterze piosenkowym z
dość drapieżnymi utworami rockowymi. Wszystkie swe najlepsze albumy grupa
nagrała i wydała w latach 70. XX w. Najsłynniejszym z nich była płyta „Hotel
California” z 1976 r. Koneserzy bardzo wysoko cenią też jej debiut „Egales” z
1972 r. a zwłaszcza album koncepcyjny „Desperado” wydany w następnego roku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz