Johnny Cash – trubadur z Południa – artykuł w magazynie „Jazz. Rytm i Piosenka” z IX 1977 r.

Obecnie postać Johnny Casha (1932-2003), amerykańskiego pieśniarza country jest w miarę dobrze znana, m.in. za sprawą nagranych przez niego w końcu życia płyt i wydanej w j. polskim biografii. Jednak w okresie PRL, a więc także w późnych latach 70. XX w. jego życia i dokonania nie były takie oczywiste.

W Polskim Radio jego twórczość popularyzował Korneliusz Pacuda (ur. 1943 r.) w swych audycjach z serii „Wszystkie drogi prowadzą do Nashville”, natomiast rachityczna polska prasa muzyczna tego okresu poświęcała Cashowi niezbyt wiele miejsca.

Powyższy artykuł przygotował znany później dziennikarz muzyczny i tłumacz książek o muzyce Andrzej Keyha (ur. 1949 r.). W tym krótkim artykuliku przedstawił on Casha jako amerykańskiego balladzistę z Południa USA, a także przetłumaczył na j. polski dwie z jego słynnych piosenek.

Jeff Beck – artykuł w magazynie „Jazz. Rytm i Piosenka” z XI 1977 r.

Jeff Beck (ur. 1944 r.) to jeden z najbardziej znanych muzyków rockowych i jeden z trzech najlepszych gitarzystów rockowych: po Hendrixie i Claptonie (tak przynajmniej kiedyś był oceniany). Oczywiście dzisiaj to już staruszek, ale w chwili opublikowania tego tekstu był w pełni sił twórczych, a dokładniej w jazz-rockowym okresie swej twórczości (druga połowa lat 70. XX w.).

Powyższy tekst dotyczy nie tyle opisu biografii Becka, co raczej jego techniki gry na gitarze i rodzaju sprzętu jaki używa do nagrywania płyt. Przygotował go na podstawie prasy zachodniej, a dokładniej amerykańskiego pisma „Down Beat” Roman Rogowiecki.