Jeff Beck (ur. 1944 r.) to jeden z najbardziej znanych muzyków rockowych i jeden z trzech najlepszych gitarzystów rockowych: po Hendrixie i Claptonie (tak przynajmniej kiedyś był oceniany). Oczywiście dzisiaj to już staruszek, ale w chwili opublikowania tego tekstu był w pełni sił twórczych, a dokładniej w jazz-rockowym okresie swej twórczości (druga połowa lat 70. XX w.).
Powyższy tekst dotyczy nie tyle opisu biografii Becka, co raczej jego techniki gry na gitarze i rodzaju sprzętu jaki używa do nagrywania płyt. Przygotował go na podstawie prasy zachodniej, a dokładniej amerykańskiego pisma „Down Beat” Roman Rogowiecki.
Celem tego bloga jest przypomnienie niektórych bardziej wartościowych artykułów i notatek o muzyce popularnej drukowanych w prasie muzycznej PRL.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
-
Ten blog będzie prezentował wybrane wycinki z prasy muzycznej wydawanej w Polsce w okresie PRL. Najczęściej same wycinki, ale niekiedy te...
-
Brytyjski zespół Soft Machine w swej pierwotnej postaci był grupą grającą rock progresywny w stylu szkoły Canterbury, której był jednym z ...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz