Hot Tuna – biografia zespołu w magazynie „Jazz. Rytm i Piosenka” z II 1977 r.

Amerykański zespół Hot Tuna jest stosunkowo mało znany w Polsce (mówię o zwykłych śmiertelnikach, a nie zawodowcach). Założyło go dwóch członków grupy Jefferson Airplane: gitarzysta Jorma Kaukonen (ur. 1940 r.) oraz basista i wokalista Jack Casady (ur. 1944 r.). Skład uzupełniali także inni muzycy.

Grupa zaczęła od grania własnych stylizacji bluesowych i jazzowych, ale z biegiem czasu wypracowała własny styl zbliżony do obecnego stylu zwanego "Americana" będącego syntezą różnych nurtów amerykańskiej muzyki popularnej. W części nagrań zbliżała się w formie do hard rocka. W Polsce nigdy nie była to grupa zbyt znana i popularna.

Klasyczny okres działalności tego zespołu to lata 1969-1977. Później grupa odradzała się jeszcze dwa razy i istnieje do dzisiaj. Zespół grał głównie bluesa i blues rocka, a później także w stylu zwanym Americana. Te dwa pierwsze style nie były zbyt popularne w pierwszej połowie lat 70, kiedy działał, stąd zespół nigdy nie osiągnął sukcesu na jaki zasługiwał.

Najbardziej cenione są cztery pierwsze albumy studyjne tej grupy: „Hot Tuna” (1970), „First Pull Up, Then Pull Down” (1971), „Burgers” (1972) i „The Phosphorescent Rat” (1973). Do bardzo udanych należą też jego albumy koncertowe: „Hot Tuna” (1970) i „Double Dose” (1978).

Biografię zespołu przygotował Jakbu Nagabczynski doprowadzając ją do omówienia wydanego w 1975 r. całkiem udanego albumu „Yellow Fever” i koncertów grupy na festiwalu w angielskim Knebworth.