Na początku lat 70. XX w. na Zachodzie Europy nagle popularny stal się afro rock, a więc muzyka grana przez zespoły afrykańskie pochodzące z Zachodniej Afryki. Prym wśród nich wiodły: Osibisa, Assagai i Lafayette Afro Rock Band. Obok typowego instrumentarium rockowego tworzonego przez gitary, perkusję i instrumenty klawiszowe używały one także charakterystycznych dla muzyki etnicznej Afryki i Kuby instrumentów perkusyjnych, w tym kongów i bongosów. Największą sławę wśród nich zyskała grupa Osibisa, która wyjątkowo umiejętnie i chwytliwie połączyła typową muzykę afrykańską z muzyką rockową, jazzową i funkiem tworząc własny oryginalny styl. Przynajmniej dwa jej albumy: „Osibisa” (1971) i „Woyaya” (1972) na trwale weszły do kanonu światowego rocka.
Na fali popularności tego zespołu wypłynęły także inne gwiazdy afro rocka, co spotkało się także zainteresowaniem ówczesnej polskiej prasy muzycznej, czego dowodem jest ten artykuł napisany przez młodego Marka Wiernika.
Z drugiej strony w komuszym systemie w jakim istniała wówczas Polska mile widziano muzykę z mocno uciśnionej przez białych imperialistów czarnej Afryki.
