Pierwszy z artykułów, bardziej obszerny, to pierwszy w j. polskim opis biograficzny i artystyczny amerykańskiej piosenkarki i kompozytorki Carole King (właściwie Carol Joan Klein). Przygotowano go na fali sukcesu jej trzech pierwszych albumów: „Writer” (1970), „Tapestry” (1971) i „Music” (19721). W 1972 r. Karole King miała 30 lat i znajdowała się w szczytowym okresie swych możliwości twórczych. Później jej kariera nieco wyhamowała a kolejne albumy nie były już tak entuzjastycznie witane przez prasę muzyczną. W Polsce okresu PRL nigdy nie była szerzej znana i popularna i tak już pozostało po części do chwili obecnej.
Z kolei drugi z artykułów, znacznie krótszy, poświęcony jest na opis początkowych dokonań, twórczości kanadyjskiego pieśniarza Leonarda Cohena (zmarł w 2016 r.). Był on znacznie starszy niż Karole King, bo w 1972 r. miał już 38 lat, więc z punktu widzenia młodych buntowników rocka był wręcz „starcem”. W młodości zaczynał jako poeta, a muzyką zainteresował się dopiero później. W tym czasie jego dorobek płytowy obejmował także trzy klasyczne już obecnie albumy: „Songs of Leonard Cohen” (1967), „Songs From A Room” (1969) i „Songs Of Love and Hate” (1971). W tym czasie w Polsce okresu PRL mało kto go jeszcze znał. Jego twórczość spopularyzował dopiero później na antenie radiowej Maciej Zembaty.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz